NEDEN HİÇBİR ŞEYE YETİŞEMİYORUZ?

Öncelikle okuyan herkesi saygı ve içtenlikle selamlamak isterim. Haftalık yazılarımın ilki bugün sizlerle! Fikir ve düşüncelerinizi instagram hesabım üzerinden iletmeniz halinde yanıtlarla birlikte bir sonraki pazartesi buradan okuyabilirsiniz. İletişim ve etkileşimde kalmak dileğiyle, hoş buldum. :)

Yazımı hazırlamak üzere bir türlü masamın başına geçecek boşluğu bulamadığımda aynı sorundan mustarip oluşuma gülümsemedim değil.

Modern hayatta hayatımıza eklenen ve normalleşen hatta ‘lüks değil ihtiyaç’ dediğimiz öyle çok faktör var ki. Bunların yanı sıra sağlığımızı, dikkatimizi ve zamanımızı olumsuz etkileyen maruziyetler.

İnternette gezinmek, ‘reels kaydırmak’,toksik insanlara maruz kalmak, hava kirliliği, mobbing, uzun saatler çalışmak,  kurslar, atölyeler, buluşmalar, toplantılar, kişisel bakım, ev-araba bakımı, ailemiz... Çok gerekli olan ya da olmasa da olur diyebileceğimiz yığınla maddeden birkaç saniyede aklıma gelenler.

Geçen hafta bir deneme yapmak istedim. Buna göre 4 gün boyunca internetimi kapalı tutup 4 günlük uzaklığın hayatıma etkisine bakmayı amaçladım. Bununla birlikte olumsuz etken ve insanlardan olabildiğince kaçındım. Sonuç inanılmazdı. İlk gün hiçbir gereklilik olmamasına rağmen elim ilginç bir sıklıkta telefona gitti. Ne kadar farkında olmadan elimize aldığımızı düşündüm. Çünkü elimin her telefona gidişi istemsiz ve kontrolsüzdü. Gerek görmedigim ve benim için önceliği olmayan insan ve faktörlerden uzak kalmak, vaktimi elimden geldiğince maruz kalmamın yararıma olacağını düşündüğüm kişi ve aktivitelerle geçirmek aslında zihnimizi nasıl da ferahlatıyormuş.4 günün sonundq internet ve öncelik sıramda olmayan her şeyden uzak kaldığımda uzun zamandır hiç bu kadar “zihinsel dinlenmişlik” hissetmediğimi okuduğum kitabı yağ gibi sürdürüp, sindirir gibi algıladığımı fark edince anladım. İşin bir güzel yanı da önceliğe sahip yapılacaklar listemin çentikle dolmuş olmasıydı. Zamanımızı fark ederek ya da etmeyerek çok fazla uyarana maruz kalarak dikkat dağıtıp zihin yoracak önemsiz aktivitelerle geçirebiliyoruz. Bizim için önemli olan gerekliyi ve ne kadar süre gerekli olduğunu belirleyerek önceliklendirmektir aslına bakarsak.

ZİHNİMİZ YORULUYOR AMA GÜNÜMÜZDE İNTERNET VE TELEFONDAN, İNSANLAR ve GEREKLİLİKLERDEN KOPAMAYIZ. PEKİ NE YAPACAĞIZ?
Aslında çok basit ve sürdürülebilir çareler var! Hadi bir bakalım!
*Önceliklendirmek ve sevdiğimiz şeylere, sağlığımızı olumlu anlamda besleyeceklere vakit ayırmak, bunun dışındakilere olabildiğince hayır diyebilmek.
*Toksik maruziyetlerden bilinçli kaçınmak.
* İlgilendiğimiz her şeye, hayatımızdaki insanların bir kısmına onlarla geçirdiğimiz zamana yetecek ölçüde bir zaman sınırlaması getirmek.
*Her akşam uyku öncesi defterimizin başına geçip kısa bir süreyi bir sonraki günün planını yapmaya ayırmak, bununla birlikte günlük yazıp günümüzü değerlendirme fırsatı bulmak.
*Yapacaklarımızı önceliklendirerek gün içinde hemen telefon takvimimize eklemek.
*Sabah uyandığımızda günlük planımıza ve telefon takvimimize bir bakış atmak!

Bize iyi gelmeyen ya da gereğinden uzun süren şeylerden kaçınarak ya da bunları sınırlandırarak modern zamana sağlıklı bir zihinle uyum sağlayabiliriz. Beslenmeye özen göstermenin etkisini de yadsıyamayız. Planlanmamış iş ve etkinlikler çıkabileceğinden %100 lük bir uyum olamayabilir. Buna rağmen sürdürdüğünüzde sonuca şaşıracaksınız. Denedim, çok güzel oldu :)

Peki sizler ne düşünüyorsunuz ya da etkilerinden bahsetmek ister misiniz? @sercinbayram instagram DM üzerinden dönüşlerinizi bekliyorum.

Çok mutlu bir hafta dilerim.